زود انزالی نوعی وضعیت انزال است، که منظور از آن انزال در مدت کوتاهی پس از دخول، یا حتی قبل از آن است. زود انزالی، با حداقل تحریک جنسی همراه است و در واقع پیش از آن که فرد بخواهد، و قبل از آنکه به رضایت رسیده باشد، دچار انزال می شود. این حالت ممکن است باعث تجربه ی نامطلوب جنسی هم در مرد و هم در زن شود. این حالت باعث افزایش اضطراب هم خواهد شد. زود انزالی یکی از شایع ترین اختلالات کارکرد جنسی مردانه است، و شاید هر مردی، زمانی در زندگی خود آنرا تجربه کرده باشد.
علت زود انزالی چیست؟
علت واضحی برای بیشتر افراد مبتلا به زود انزالی وجود ندارد. همراه با تجربهی جنسی و سن، مردان اغلب می آموزند که چگونه ارگاسم را به تاخیر بیندازند. انزال زودرس ممکن است در زمان رابطه با شریک جنسی جدید رخ دهد، و تنها یک وضعیت جنسی خاص باشد، و یا برای مدت طولانی از زمان شروع انزال قبلی رخ می دهد. عوامل فیزیولوژیک از جمله اضطراب ، احساس گناه، و یا افسردگی هم میتوانند علتی برای انزال زودرس باشند. در برخی موارد، انزال زودرس ممکن است با علت طبی خاصی نیز مرتبط باشد، از جمله مشکلات هورمونی، آسیبها و یا عوارض جانبی برخی داروها.
علائم زود انزالی چیست؟
علائم اصلی زود انزالی، عدم توانایی در کنترل انزال است. شرایطی که باعث میشود مدت کوتاهی پس از شروع مقاربت، یا حتی قبل از آن انزال رخ دهد. در واقع، قبل از آن که فرد بخواهد انزال رخ میدهد، با حداقل تماس و تحریک جنسی.
این بیماری چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک شما در مورد شرح حال وضعیت جنسی و شرح حال پزشکی شما سوالاتی میکند، و معاینات بالینی کاملی را انجام میدهد. همچنین ممکن است بخواهد تا با همسر شما هم صحبت کند. انزال زودرس میتواند دلایل بسیاری داشته باشد. پس پزشک شما ممکن است آزمایشهایی برای رد هر نوع مشکل پزشکی برایتان تجویز کند.
درمان زود انزالی
در بسیاری از موارد، انزال زودرس به مرور زمان، بدون آن که نیازی به درمان پزشکی باشد، خود به خود درمان میشود. تمرین تکنیکهای آرامش سازی و ریلکس کردن و یا استفاده از روشهای رفع انقباض میتواند به شما در ایجاد تاخیر در انزال کمک کند. برای برخی از مردان، توقف و یا قطع مصرف الکل، دخانیات و یا داروهای مخدر ممکن است توانایی کنترل انزال را بهبود دهد.
پزشکتان ممکن است به شما و همسرتان تکنیک هایی را توصیه کند تا با انجام آنها بتوانید انزال را به تاخیر بیندازید. این تکنیکها ممکن است شامل شناسایی و کنترل حس هایی باشد که باعث انزال میشود، و همین طور چگونگی ایجاد تحریک کمتر و یا توقف تحریک. سایر گزینهها شامل استفاده از کاندوم برای کاهش حس آلت تناسلی، و یا شناسایی وضعیتی متفاوت میباشد، در طی دورهی مقاربت. رفتار درمانی ممکن است به کاهش اضطراب مرتبط با انزال زودرس نیز کمک کند.
داروهای ضد افسردگی از جمله کلومی پیرامین (آنافرانیل) و داپکستین (پریلیگی) گاهی اوقات برای درمان زود انزالی استفاده میشود. این داروها به این علت استفاده میشوند که عوارض جانبی آنها ارگاسم را مهار میکند، و میتواند به بر طرف کردن زود انزالی کمک میکند. ترامادول (اولترام) که برای سال ها برای کنترل درد استفاده میشد نیز، داروی دیگری است که میتواند انزال را به تاخیر بیندازد.
از طرفی کرمها، ژلها و اسپریهایی هم ممکن است برای درمان انزال زودرس از راه کاهش حس وجود داشته باشد. این داروها از جمله لیدوکائین یا پریلوکائین، قبل از مقاربت و تماس جنسی استفاده میشوند. ولی برخی از این داروها میتوانند بر روی شریک جنسی اثر سوء داشته باشند.
آیا شما تا بحال تجربهی زود انزالی داشتهاید؟ اگر برای خلاصی از آن راهی یافتهاید، آنرا با کاربران دیگر به اشتراک بگذارید.