آیا کودکان چاق نیاز به رژیم های سخت لاغری دارند؟

در سال‌های اخیر بسیاری از کودکان با مشکل اضافه وزن روبرو هستند و متأسفانه والدین که نقش مهمی در این مسأله دارند، توجه زیادی به این موضوع نمی‌کنند. سبک زندگی ما در ۲۰ سال گذشته تغییر بسیار زیادی کرده است. زندگی امروزی بسیار سخت شده، والدین هر دو مشغول کار هستند و غذاهای فست فود و ساده بسیار فراگیر شده و فعالیت و ورزش کم شده است.

همه این عوامل دست به دست هم داده تا کودکان ما با مشکل اضافه وزن روبرو شوند. در این مقاله سعی داریم تا به برخی از سؤالات والدین پاسخ دهیم تا بتوانیم تا حدودی از اشتباهات آنها در مواجهه با اضافه وزن کودکانشان که مانع کاهش وزن آن‌ها می‌شود، جلوگیری کنیم.

آیا فرزندم باید رژیم بگیرد؟

جواب این است که اگر فرزندتان اضافه وزن دارد، و خودش از این موضوع ناراحت است و دیگران نیز حرف‌هایی راجع به چاقی او می‌زنند، پس حتماً باید رژیم بگیرد! در واقع، الآن وقت آن است- نه دیرتر. اجازه دهید «تئوری سلول چاقی» را توضیح دهم. میزان چربی در بدن انسان با میزان سلول‌های چربی موجود در بدنش سنجیده می‌شود. سلول‌های چربی در دوران بلوغ افزایش می‌یابد و سپس به تدریج در دوران بزرگسالی کاهش خواهد یافت.

سرعت افزایش این سلول‌ها در کودکان چاق سریع‌تر از کودکان لاغر است، به همین دلیل، کودکان چاقی که وارد دوران نوجوانی می‌شوند ممکن است به اندازه یک فرد بالغ سلول چربی داشته باشند. در این حالت ممکن است این سلول‌ها کاهش پیدا نکرده و اوضاع از این هم بدتر شود. پس همین الآن شروع کنید.

در چه سنی باید رژیم غذایی فرزندم را شروع کنم؟

جواب کلی چهار سال به بالا است، با این حال، بسیاری از عادات غذایی است که می‌توانید پیش از شروع رژیم غذایی، آن‌ها را تغییر دهید. شیرینی‌جات و مربا را از صبحانه حذف کنید. این شیرینی‌ها میزان قند خون کودکتان را افزایش داده و علاوه بر این باعث می‌شود در طول روز بیشتر احساس گرسنگی کند. همیشه از پروتئین (شیر، پنیر، ماست میوه، و …) در وعده صبحانه استفاده کنید.

در سنین کمتر از دوازده سال باید مراقب فرزندتان باشید. کودکان زیر دوازده سال نیازمند توجه بیشتری از جانب والدین هستند. کودکان در این سن مشکلی با اضافه وزن خود ندارند که بخواهند به فکر کاهش آن باشند. چاقی زمانی برایشان آزار‌دهنده خواهد بود که در مدرسه کسی چاق بودنشان را یادآور شود و یا در زنگ ورزش به مشکل بخورند.

ولی زمانی که در منزل هستند مشکلی با چاقی‌شان ندارند زیرا پدر و مادرها همیشه به گونه‌ای با فرزندانشان برخورد می‌کنند که احساس ناراحتی نکنند. به همین دلیل در خانه به راحتی همه چیز می‌خورند. در این سن نیز غروری نسبت به خود ندارند که بخواهند خودشان دست به کار شوند. به همین دلیل نیاز به پشتیبانی و یادآوری عادات صحیح غذایی از طرف والدین دارند.

یک ایده خوب می‌تواند این باشد که از آن‌ها بخواهید فهرستی از دلایل‌شان برای کاهش وزن بنویسند. نقش شما به عنوان پدر و مادر کودک این است که «پلیس غذا‌»ی او نباشید و او را به خاطر تغذیه‌اش مورد انتقاد قرار ندهید. این روش همیشه نتیجه عکس می‌دهد. در مقابل باید هر از گاهی دلایل خودش را برای کاهش وزن به او یاد‌آور شوید.

فرزندم باید روزانه چند کالری کسب کند تا وزنش کاهش یابد؟

کودک زیر هجده سال نباید روزانه کمتر از ۱۷۰۰ کالری کسب کند. اگر میزان کالری و انرژی دریافتی کودکان زیر این مقدار باشد، رشد کودک دچار مشکل می‌شود. در این سنین، کودکان در حین کاهش وزن، باید روزانه ۵۰۰ کالُری بیش از بزرگسالان دریافت کنند. فرزندتان نباید هفته‌ای بیش از ۲۵۰ گرم وزن کم کنند، البته نگذارید خودش این را بفهمند.

البته این موضوع به غیر از سلامتی، دلایل دیگری هم دارد. سخت‌گیری زیاد درباره تغذیه کودک و توجه بیش از حد به اینکه او چه می‌خورد و چه می‌نوشد می‌تواند در آینده مشکلات اعتماد به نفس و یا وسواس بیش از حد درباره وزن را برای فرزندتان به همراه داشته باشد.

به جای سخت‌گیری در تغذیه، بهتر است مواد غذایی سالم‌‌تری را جایگزین مواد قبلی کرده و مقدار هر وعده غذایی را کمتر کنید. هیچ‌وقت به او نگویید که «نباید» این یا آن را بخوری، بهتر است بگویید «فقط مقدار کمی» می‌توانی بخوری. برای مثال اگر کودکتان روزانه ۴ لیوان نوشابه می‌خورد، ابتدا آن را به ۳ لیوان سپس به یک لیوان تقلیل دهید.

یادتان باشد که فرزندتان چند سال است که این عادات اشتباه غذایی را دارد و تغییر یکباره آن‌ها خیلی آسان نخواهد بود. صبور باشید و او را پشتیبانی کنید. یک نکته دیگر: در صورت نتیجه گرفتن از برنامه غذایی، زیادی او را تشویق نکنید. زیرا در این صورت اگر مدتی هم طبق برنامه پیش نروند، به جای ناراحتی از این مسأله، خیلی راحت با آن کنار خواهند آمد و مشکلی را احساس نمی‌کنند. بیایید به فرزندانمان اهمیت تغذیه سالم و ورزش را آموزش دهیم. شاید با این کار خودمان هم چیزی یاد بگیریم.