هرچند گرفتن پوست مرغ قبل از خوردن ممکن است مزایایی داشته باشد، اما همیشه ضروری نیست. خوردن پوست مرغ، کالری بیشتری به غذایتان می‌دهد، ولی مزایایی هم دارد.

مزایای پوست مرغ

این درست است که پوست مرغ دارای مقداری چربی است. به گفته‌ی دانشکده سلامت عمومی هاروارد، گرچه بسیاری اوقات چربی موجود در غذاهای حیوانی، چربی اشباع شده است که می‌تواند در صورت زیاده‌روی کلسترول و خطر بیماری‌های قلبی را افزایش دهد، اکثر چربی موجود در پوست مرغ چربی‌های غیر اشباع مفید برای قلب است.

بر اساس گزارش دپارتمان کشاورزی پایگاه ملی تغذیه‌ی آمریکا، یک اونس پوست مرغ حاوی ۳ گرم چربی اشباع و ۸ گرم چربی غیر اشباع است. بعلاوه، دانشکده سلامت عمومی هاروارد اضافه کرد که پختن مرغ با پوست به حفظ رطوبت و طعم مرغ کمک می‌کند. پس اگر می‌خواهید برای مهمان‌هایتان مرغ درست کنید و از خشکی و بی‌مزگی آن جلوگیری کنید، پوست آن را برندارید.

معایب خوردن پوست

مهمترین ایراد نگه داشتن پوست روی مرغ این است که کالری و چربی اشباع بیشتری به غذایتان اضافه می‌کند. به گزارش وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) یک فنجان سینه‌ی مرغ پخته شده بدون پوست دارای ۲۳۱ کالری است، در حالی که یک فنجان سینه‌ی مرغ پخته شده با پوست حاوی ۲۷۶ کالری است. با وجود اینکه بیشتر چربی پوست مرغ از نوع غیر اشباع است، اما در هر اونس آن ۳ گرم چربی اشباع وجود دارد، که همان میزان موجود در یک فنجان سینه مرغ پخته شده است.

انجمن سلامت آمریکا توصیه می‌کند که میزان چربی اشباع در رژیم غذایی‌تان را تا ۵ یا ۶ درصد کل کالری دریافتی روزانه کاهش دهید که با حدود ۱۳ گرم چربی اشباع روزانه در رژیم ۲۰۰۰ کالری برابر است.

حرف آخر

مزایا و معایبی در برداشتن پوست مرغ قبل از خوردن آن وجود دارد. حرف آخر این است که نگه داشتن پوست مرغ کالری دریافتی یا خطر بیماری‌های قلبی را در صورتی که به اندازه متعادل در برنامه‌ی غذایی مصرف شود، به طرز چشمگیر افزایش نمی‌دهد. ادعای نادرستی در مورد پوست مرغ وجود دارد که تصور می‌شود سرشار از چربی است، اما از آنجا که در پوست مرغ، چربی غیر اشباع سالم بیش از چربی اشباع وجود دارد، به آن بدی که فکر می‌کنید نیست. پس اگر از خوردن آن لذت می‌برید، نگران نباشید.