دفعه بعدی که با عضلات دردناک به باشگاه می روید، این را به خاطر داشته باشید. هنگامی که به طور منظم ورزش می کنید، با مقداری درد و تیر کشیدن پیوند می خورید و طبیعی است که بخواهید از آنها جلوگیری کنید. به علاوه اگر شما قبل از رفتن به باشگاه احساس درد کنید، هیچ راهی ندارد که بتوانید نهایت تلاش تان را به کار بگیرید، درست است؟

در حالی که خوردن یک یا دو قرص مسکن OTC قبل از آنکه تمرین کنید، وسوسه انگیز است اما بهترین ایده نیست. کریستین اسپیکر، محقق و فیزیولوژیست در مرکز بهداشت و سلامت Anschutz در کلرادو می گوید: مسکن ها بر کل بدن شما اثر می گذارند، نه فقط قسمتی که درد می کند. این بدان معناست که آنها ممکن است توانایی بدن شما برای پاسخ دادن به تمرین و ریکاوری به طور کامل را سرکوب کنند.

بدن شما با مصرف ایبوپروفن

هنگامی که درد یا تیر کشیدن را تجربه می کنید، بافت ها در بدن شما در حال تولید گروهی از ترکیبات چربی به نام پروستاگلاندین ها هستند. این ها از طریق خون شما به مغزتان می روند و به عنوان سیگنال هایی عمل می کنند که باعث تورم در بافت شما (که به التهاب معروف است) و تب می شوند. این پروستاگلاندین ها توسط آنزیم های COX تنظیم می شوند.

هنگامی که شما یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) مانند: ادویل، ایبوپروفن یا Aleve، ناپروکسن مصرف می کنید، شما دو نوع از آنزیم های COX که برای تولید پروستاگلاندین ضروری هستند را مسدود می کنید که اساسا التهاب و تب را کاهش می دهد. اما آنزیم های COX در محافظت از معده و مخاط روده نیز نقش مهمی ایفا می کنند. بنابراین هنگامی که آن آنزیم ها را مسدود می کنید، معده تان را در معرض خطر قرار می دهید.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ دریافت که ایبوپروفن می تواند آسیب ناشی از ورزش در روده کوچک را تشدید کند و باعث اختلال در مانع روده ای در ورزشکارانی شود که کاملا سالم نیستند. به علاوه یک مطالعه اخیر، تاثیر ایبوپروفن بر عملکرد را که توسط درد عضلانی دچار اختلال شده بود، آزمایش کرد. محققان ۲۰ دونده سالم دوی استقامت را ۴۸ ساعت قبل و ۴۸ ساعت بعد از ورزشی که باعث درد عضلانی در پاهای آنها می شد، به آزمایشگاه آوردند. در میان درد حداکثر به نیمی از افراد یک ساعت قبل از ورزش ۲٫۱ گرم ایبوپروفن داده شد، در حالی که نصف دیگر یک قرص دارونما دریافت کردند.

آنها دریافتند که ایبوپروفن، اثر درد عضلانی روی عملکرد را کاهش نداد. یعنی افراد قادر نبودند به علت قرص های مسکنی که مصرف کردند، بهتر تمرین کنند. این داروها به کاهش اثرات منفی که ما اغلب با درد عضلانی مرتبط می دانیم مانند زمان های طولانی تر و تکرار های کمتر کمکی نکردند. بنابراین در حالی که ایبوپروفن می تواند به تسکین خود التهاب کمک کند، اما بهتر است که آن را فقط بعد از تمرین تان مصرف کنید، نه قبل از آن.

چرا استامینوفن اصلا خوب نیست

اسپیکر می گوید: مصرف یک مسکن مانند استامینوفن (معروف به تیلنول) قبل از آنکه ورزش کنید، می تواند در توانایی بدن شما برای تنظیم درجه حرارت، اختلال ایجاد کند. هنگامی که شما ورزش می کنید، بدن شما به طور طبیعی از انرژی بیشتری استفاده می کند و درجه حرارت بدن شما را بالا می برد، که کاملا طبیعی است. اسپیکر می گوید: اما به خاطر اثرات سرکوب کننده آن روی سیستم تنظیم درجه حرارت در بدن، تیلنول ممکن است در توانایی بدن شما برای تنظیم درست درجه حرارت، اختلال ایجاد کند. وقتی که این اتفاق بیفتد، می تواند به مشکلات تیروئید نیز منجر شود.

لازم به ذکر نیست که وقتی بحث کاهش درد عضلانی ناشی از التهاب به میان می آید، استامینوفن هیچ فایده ای برای شما نخواهد داشت. اسپیکر می گوید: آنچه که تیلنول را منحصر به فرد می کند، آن است که واقعا قادر نیست آنزیم های COX در بدن را مسدود کند. در عوض، بیشتر روی سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارد. به همین دلیل است که بهترین دارو برای کاهش تب می باشد. تیلنول دارای خواص ضد التهابی قوی نمی باشد بنابراین برای سر درد و تب، بسیار عالی است اما برای درد عضلانی و آسیب دیدگی، چندان مناسب نیست.

حرف آخر

اگر در وهله اول، آنقدر درد دارید که به فکر استفاده از یک قرص مسکن هستید، مهم است که از خودتان بپرسید آیا باید اصلا ورزش کنید؟ اسپیکر می گوید: گاهی اوقات تب یا دردی که برای شما به وجود می آید عمدی است، به این معنی که نباید آنها را از بین ببرید. چرا که تب، پاتوژن ها (عوامل تولید بیماری) را از بین می برد و درد هم به شما یادآوری می کند که به جای تمرین باید استراحت کنید تا بهبود یابید. نادیده گرفتن آنها می تواند به طور بالقوه برای سلامتی شما مضر باشد. اگر آن قدر احساس درد دارید که نمی توانید تصور کنید که قرص مسکن نخورید، به جای آن یک روز استراحت در نظر بگیرید. بدن شما سزاوار آن است.