چه ساعاتی در روز را به ورزش اختصاص دهیم؟

هر کسی که با لباس باشگاهش خوابیده، ۳ زنگ هشدار برای تلفنش تنظیم کرده یا یک قوری قهوه زیر تختش پنهان کرده باشد، می‌تواند به شما بگوید که بعضی از افراد بطور فطری و غریزی اهل ورزش صبحگاهی نیستند. و حدس بزنید چه؟ ایرادی ندارد. ممکن است بنظر برسد که صبح زود، بهترین زمان برای ورزش کردن است اما هیچ دلیلی ندارد که اگر ترجیح دادید بجای باشگاه رفتن، دکمه Snooze گوشی‌تان را بزنید و بخوابید، نگران و مضطرب شوید.

ژاک کراک فورد، فیزیولوژیست ورزش و کارشناس آموزشی می‌گوید: «بهترین زمان برای ورزش کردن به این بستگی دارد که شما در چه زمانی، بیشترین انرژی و انگیزه را دارید». و علم هم با این گفته موافق است: «ورزش کردن در هر زمانی از روز، مزایا و معایب خودش را دارد».

اما هنگامیکه شما زمان ایده‌آل تمرین کردن‌تان را شناسایی کردید، عاقلانه است که به آن پایبند بمانید. نه تنها ورزش کردن به یک روال تبدیل خواهد شد (مانند مسواک زدن دندان‌هایتان قبل از خواب، هرچه بیشتر قبل از ناهار به پیاده‌روی قدرتی بپردازید، زودتر به آن عادت خواهید کرد)، بلکه بدن شما نیز هوشمند است و به این زمان عادت می‌کند: «مطالعات نشان می‌دهند هنگامیکه بدن به ورزش کردن در یک زمان خاص در هر روز عادت کرد، بتدریج در آن زمان، بهتر از هر زمان دیگری در روز فعالیت می‌کند».

در اینجا جوانب مثبت و منفی مرتبط با ورزش کردن در زمان‌های مختلف روز را بیان می‌کنیم:

ورزش در صبح

جنبه مثبت: شما از ازدحام پس از تمرین در باشگاه اجتناب خواهید کرد و قبل از صبحانه، ورزش را از لیست کارهایتان خط می‌زنید. بعلاوه تحقیقات نشان می‌دهد که ورزش صبحگاهی، گرسنگی را مهار خواهد کرد.

یک مطالعه که در Medicine & Science in Sports & Exercise منتشر شد، دریافت که افراد، به طور متوسط تنها پس از ۴۵ دقیقه ورزش صبحگاهی، دچار کاهش اشتها شدند ــ در مقایسه با کسانی که در ساعات بعدی روز ورزش کردند.

جنبه منفی: هنگامیکه شما خواب هستید، درجه حرارت بدنتان افت می‌کند و باعث می‌شود بدنتان در صبح، سفت و فاقد انعطاف پذیری باشد.

از آنجا که انعطاف پذیری به مفاصل شما کمک می‌کند در طول تمرین در دامنه کامل حرکتی‌شان حرکت کنند، ممکن است در صبح زود، عملکرد مطلوبی نداشته باشید. و اگر شما هرگز یک فرد سحرخیز نبوده اید، سستی و رخوت شما در صبح می‌تواند به یک تمرین نیمه متمرکز و حتی آسیب دیدگی منجر شود.

ورزش در ظهر

جنبه مثبت: زمان ناهار، بسته به کار شما، یک مهلت از پیش تعیین شده در طول روز است و برخلاف شب، احتمال کمتری وجود دارد که تمرین‌تان کنسل شود ــ مثلا بعلت کارهای اورژانسی خانه، دعوت به شام در لحظه آخر یا خستگی ساده پس از یک روز طولانی.

جنبه منفی: باید بدانید چه زمانی باید نهار بخورید. رفتن به باشگاه با شکم خالی بدین معناست که شما سوخت کافی برای یک تمرین کاردیوی خوب را در اختیار ندارید. کراک فورد توضیح می‌دهد: «برای گرفتن حداکثر نتیجه از تمرین‌تان باید به تغذیه توجه داشته باشید. اگر سوخت کافی نداشته باشید، به خوبی تمرین نخواهید کرد.

اما خوردن یک وعده غذایی سنگین می‌تواند بعلت افت متعاقب سطوح قند خون، شما را بسرعت در یک وضعیت کمای غذایی قرار دهد که بر کارایی شما نیز تاثیر منفی می‌گذارد».

وی می‌افزاید: «اگر سوخت بیش از حد به بدنتان برسانید، احساس ناراحتی و خستگی خواهید کرد و عملکرد خوبی نیز نخواهید داشت».

در یک فضای ایده آل، شما ۶۰ دقیقه قبل از تمرین، یک ناهار سبک شامل مرغ کبابی و سبزیجات بخارپز می‌خورید.

اما یک رویکرد واقع بینانه‌تر: در اواسط صبح از قطعات موز و کره بادام زمینی روی نان تست غلات کامل، بعنوان میان وعده استفاده کنید ــ پروتئین موجود در کره بادام زمینی به شما انرژی پایداری خواهد داد ــ سپس ناهارتان را پس از اتمام ورزشتان بخورید.

ورزش در شب

جنبه مثبت: هر چه تمرین‌تان دیرتر باشد، دمای بدنتان بالاتر می‌رود و باعث می‌شود قابلیت ارتجاعی و قدرت عضلاتتان به حداکثر برسد. و همانطور که یک مطالعه منتشر شده در کرونوبیولوژی بین المللی نشان داده است، انواع خاصی از تستوسترون مرتبط با ورزش، در ساعات پایانی روز به حداکثر می‌رسد و در نتیجه شب را به زمان ایده‌آلی برای تمرین قدرتی تبدیل می‌کند.

جنبه منفی: تمام آن تعهدات پایان روز که ناگهان پدیدار می‌شوند، می‌توانند براحتی برنامه‌ریزی‌هایتان را بهم بزند. و با وجود تحقیقی که خلاف آن را نشان می‌دهد، برخی از افراد بعلت سطوح بالای آدرنالین که بعد از ورزش در بدنشان پمپاژ می‌شود، بسختی بخواب می‌روند.

کراک فورد برای جلوگیری از هرگونه اختلال خواب توصیه می‌کند که تمرین شبانه‌تان را بلافاصله پس از کار یا حدود ۵:۳۰ عصر برنامه‌ریزی کنید.