پیرسینگ امروزه بیش از هر زمانی محبوب شده است اما نباید آن را سرسری بگیرید. خطرات آن را بدانید و اقدامات احتیاطی اولیه و مراقبت های بعد از آن را بشناسید.
پیرسینگ‌ها از گوش گرفته تا لب و ناف محبوب هستند اما خطراتی هم دارند و می‌توانند باعث عوارضی شوند. اینکه کجا پیرسینگ می‌کنید و چطور از آن مراقبت کنید، می‌تواند به شما کمک کند از عفونت جلوگیری و مرحله‌ی بهبود را تسریع کنید.
همچنین بخوانید: دلایلی برای خودداری از پیرسینگ بدن
پیرسینگ چه عوارضی دارد؟
پیرسینگ، قرار دادن زیورآلات از طریق سوراخ های ایجاد شده در گوش، بینی، ابرو، لب، زبان و دیگر نقاط بدن و اغلب بدون بیهوشی است.
گرچه پیرسینگ لاله‌ی گوش معمولا کم خطرتر از دیگر نقاط است؛ هر نوع پیرسینگ می‌تواند عوارضی به همراه داشته باشد، از جمله:
- واکنش های آلرژیک: برخی زیورآلات پیرسینگ، مخصوصا آنها که از نیکل ساخته شده‌اند، می‌توانند باعث واکنش آلرژیک شوند.
- عوارض دهانی: زیورآلات قرار گرفته روی زبان می‌تواند به دندان ضربه زده و باعث شکستگی آن شود و یا به لثه‌ها آسیب برساند. تورم زبان بعد از پیرسینگ جدید می‌تواند جویدن، بلعیدن و گاهی تنفس را مختل کند.
- عفونت پوستی: عفونت پوستی، که می‌تواند باعث قرمزی، درد، تورم یا خروج چرک شود، بعد از پیرسینگ محتمل است.
- دیگر مشکلات پوستی: پیرسینگ می‌تواند باعث اِسکار و کلوئید -نواحی برآمده به علت رشد بیش از حد بافت اسکار- شود.
- بیماری های خونی: اگر ابزار استفاده شده برای پیرسینگ آلوده به عفونت های خونی باشد، ممکن است به بیماری های خونی مختلف دچار شوید، از جمله هپاتیت B، هپاتیت C، کزاز و اچ‌آی‌وی.
- پارگی یا تروما: زیورآلات ممکن است به طور اتفاقی باعث پاره یا شکسته شده و به بخیه یا دیگر مراقبت ها نیاز داشته باشد.
اگر واکنش آلرژیک، عفونت یا دیگر مشکلات نزدیک محل پیرسینگ داشتید، ممکن است به دارو یا درمان نیاز داشته باشید.
قبل از انجام پیرسینگ مطمئن شوید که آماده‌اید!
قبل از انجام پیرسینگ، به دقت درباره‌ی آن فکر کنید. به محل انجام آن توجه کنید و ببینید آیا در صورت لزوم، مثل محل کار، می‌توانید آن را پنهان کنید یا خیر.
اگر در مورد پیرسینگ مطمئن نیستید یا نگرانید روزی پشیمان شوید، صبر کنید. به خودتان اجازه ندهید که تحت فشار این کار را بکنید و اگر تحت تاثیر الکل یا مواد مخدر هستید، پیرسینگ نکنید.
روی اقدامات احتیاطی پافشاری کنید!
برای اینکه بدانید پیرسینگ شما بدون خطر انجام شده، این سوالات کلیدی را بپرسید:
- چه کسی پیرسینگ را انجام می‌دهد؟ سعی نکنید خودتان سوراخ کنید و از دوست آموزش ندیده‌ی خود هم آن را نخواهید. به یک مرکز پیرسینگ مورد اعتماد بروید که کارکنان آموزش دیده در آن کار می‌کنند. در نظر داشته باشید که قوانین مورد نیاز و استانداردهای صدور مجوز از ایالتی به ایالت دیگر متفاوت است. برای گرفتن اطلاعات در مورد مجوز و قوانین با مراکز سلامت شهر یا ایالت خود تماس بگیرید.
- مسئول انجام پیرسینگ از دستکش استفاده می‌کند؟ مطمئن شوید که مسئول انجام کار دست هایش را می‌شوید و یک جفت دستکش یک بار مصرف تازه برای هر پیرسینگ استفاده می‌کند.
- آیا مسئول انجام پیرسینگ از ابزار مناسب استفاده می‌کند؟ برای سوراخ کردن لاله‌ی گوش، معمولا از تفنگ گوش استفاده می‌کنند که به سرعت یک گوشواره را وارد گوش می‌کند. برای سوراخ کردن دیگر نقاط، معمولا یک سوزن وارد بدن و سپس قطعه‌ی آویز را وارد سوراخ می‌کنند. مطمئن شوید مسئول انجام پیرسینگ از سوزن استریل تازه استفاده کند.
- آیا مسئول انجام پیرسینگ، ابزار غیر یکبار مصرف را استریل می‌کند؟ مطمئن شوید که مسئول انجام پیرسینگ برای استریل کردن ابزار غیر یکبار مصرف از دستگاه استریل حرارتی (اتوکلاو) استفاده می‌کند. ابزار و وسایلی که نمی‌توانند با اتوکلاو استریل شوند -مثل دسته‌ی کشو، میزها و سینک- باید بعد از هر بار استفاده با یک ضدعفونی‌کننده‌ی تجاری یا محلول سفیدکننده ضدعفونی شوند.
- آیا از زیورآلات ضدحساسیت استفاده می‌کند؟ به دنبال استیل ضد زنگ جراحی، تیتانیوم، نیوبیوم یا طلای 14 یا 18 عیار باشید.
همچنین بخوانید: چطور از پیرسینگ گوش مراقبت کنیم
چگونه از پیرسینگ خود مراقبت کنیم؟
پوست اطراف پیرسینگ جدید ممکن است به مدت چند روز ورم کرده، قرمز یا حساس شود. محل آن حتی ممکن است کمی خونریزی کند. از مسئول انجام پیرسینگ بپرسید باید انتظار چه چیزی را داشته باشید و چطور از آن مراقبت کنید.
برای پیشگیری از عفونت و تسریع بهبود:
- پیرسینگ دهانی را با دهان‌شویه تمیز کنید. اگر روی زبان، لب یا گوش را سوراخ کرده‌اید، بعد از غذا و قبل از خواب آن را با یک دهان‌شویه‌ی ضدعفونی‌کننده بشویید. بعد از سوراخ کردن، برای پیشگیری از ورود باکتری به دهان از یک مسواک نرم جدید استفاده کنید. وقتی منطقه‌ی سوراخ شده بهبود پیدا کرد، شب ها آویز را درآورده و برای از بین بردن پلاک ها آن را مسواک بزنید.
- پیرسینگ پوستی را تمیز کنید. اگر روی پوست خود را سوراخ کرده‌اید، محل آن را با آب و صابون بشویید. حتما قبل از تمیز کردن پیرسینگ، دست هایتان را بشویید.
- از شنا کردن بپرهیزید. تا زمان بهبود پیرسینگ از استخر، وان گرم، رودخانه، دریاچه و غیره دوری کنید.
- با پیرسینگ خود بازی نکنید. به پیرسینگ جدید دست نزنید یا آن را نچرخانید مگر اینکه در حال تمیز کردن آن باشید. لباس هایتان را از پیرسینگ دور نگه دارید. مالش شدید یا اصطکاک ممکن است پوست را تحریک کرده و بهبود را به تاخیر بیندازد.
- آویز را در جای خود نگه دارید. بیشتر پیرسینگ‌ها در حدود شش هفته خوب می‌شوند اما بعضی‌ها ممکن است بعد از چند ماه یا بیشتر بهبود یابند. اگر می‌خواهید آن را حفظ کنید، آویز را در طول این مدت در محل خود نگه دارید تا سوراخ آن بسته نشود. بعد از بهبود، احتمالا یک تو رفتگی یا سوراخ می‌بینید، آن موقع می‌توانید آویز را درآورید.
اگر فکر می‌کنید پیرسینگ شما عفونت کرده یا به درستی بهبود نیافته، با پزشک خود تماس بگیرید. درمان سریع می‌تواند از عوارض جدی احتمالی جلوگیری کند.
